عباس اقبال آشتياني يكي از استادان بزرگ و چهره‏هاي علمي دانشگاه تهران بود كه در سال 1277 شمسي در آشتيان بدنيا آمد. پس از تحصيل علوم ابتدايي به تهران آمد و دروس جديد را در دارالفنون آموخت و به مقام استادي رسيد. اقبال، چون تحت نظر استادش، محمدعلي فروغي بود، به معلمي در دارالمعلمين انتخاب شد. وي همچنين به دعوت وزارت فرهنگ، در تأليف كتاب‏هاي درسي تاريخ و جغرافياي اقتصادي ايران براي دبيرستان‏ها و رشته‏هاي علوم انساني مدارس عالي شركت كرد و بعدها به تدريس در دانشكده ادبيات دانشگاه تهران پرداخت. از مهمترين كارهاي اين نويسنده ايراني مي‏توان به انتشار مجله يادگار و درج مقالاتي انتقادي در مورد اوضاع نابسامان مردم ايران در دوره رژيم شاه اشاره نمود. همچنين تصحيح مجمع التواريخ و تصحيح بيان‏الاديان و تاريخ كامل ايران نيز از جمله فعاليت‏هاي علمي ايشان به شمار مي‏رود. عباس اقبال آشتياني سال‏ها كرسي تدريس دانشگاه تهران را در اختيار داشت و شاگرداني بزرگ در علوم مختلف به ويژه ادبيات و تاريخ تربيت نمود. اين استاد برجسته سرانجام در 24 بهمن 1334ش در 57 سالگي درگذشت و در شهر ري به خاك سپرده شد.